دیروز جناب حجت الاسلام بهشتی، که از شاگردان حضرت امام خمینی رحمت الله علیه بودن در نجف، برای سخنرانی تشریف آورده بودن مدرسه ی ما.
ایشون متولد عراق هستن و فارسی رو هم خوب صحبت می کنن. تعریف های زیادی از ویژگی های برجسته ی امام داشتن. یه خاطره ش رو براتون نقل می کنم:
ایشون می گفتن که در ایامی که رژیم بعث 6 روز وقت داده بود تا غیر عراقی ها از کشور خارج بشن، رفته بودم محضر امام برای مشورت. از قضا، رفتن من مصادف شد با اومدن یکی از مسئولین بلند پایه ی نظام عراق که مخوف و ترسناک بود، برای ظاهراً خداحافظی سفر و عرض ارادت صوری.
امام در عین اینکه عربی را مسلط بودند، ولی مترجم داشتند و به عربی صحبت نمی کردند تا یه وقت مشکلی در انتقال منظورشون پیش نیاد.
اتفاقاً اون روز، مترجم ایشون که جوانی پاکستانی الاصل بود، نبود! لذا به من گفتند که بهشتی! بیا ترجمه کن!!
امام بسیار محکم صحبت کردند و نصیحت کردند که دولت ها باید ملت ها را تحویل بگیرند و احترام کنند و ...
به جایی رسید که فرمودن: دولت کوچک شما، با ملت بزرگ ما باید رفتار درستی داشته باشد...
من از ترس، اون کلمه ی کوچک را ترجمه نکردم!!!
به محض این کار، امام فرمودند که مترجم را عوض کنید!
من شرمنده شدم و با ترس آن را اصلاح کردم. لبخند بر لب های امام نشست.
پس از رفتن اون مسئول، امام مبلغی را برای کمک به وضع زندگی من دادند و فرمودند نترس پسر رسول خدا!
پ.ن.
جناب آقای بهشتی، از نسل سادات هستند.
AatasheDel@
