منطق تصمیم گیری
تصمیم گیری درباره ی هر مسئله ی مهمی، باید با توجه به اطلاعات کامل و دقیق و در فضایی واقع بینانه و به دور از احساسات باشد. کسب اطلاعات کامل، معمولاً با پیش داوری محقق نمی شود.
اگر بنا به مشورت کردن واقعی است، باید "مسئله" داشت و اون سئوال رو از مشاور مطالبه کرد. لازمه ی این کار، داشتن یک 'شیوه ی بومی' و با توجه به 'شرایط شخصی'، برای بررسی اقوال و به نتیجه رسیدن است. این کار هم با "فکر و مطالعه" حاصل می شود؛ با تاکید بر فکر به دور از هیجانات.
اگر شیوه ای برای جمع بندی وجود نداشته باشد، دو اتفاق محتمل است:
۱. در مشورت ها، فقط آن بخشی را که دلمان می خواهد، می شنویم.
۲. بعد از شنیدن قول های متناقض، سردرگمی به وجود می آید و حیرانی.
یادمان باشد که مشاوری که برایمان تصمیم بگیرد، مشاور خوبی نیست؛ و تصمیم نهایی را باید خودمان بگیریم!
...وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ... (آل عمران/۱۵۹)
#تبیین
