معجزه ی تدریج
بسم الله الرحمن الرحیم
در این یک سالی که از طلبگی ام می گذرد، به خاطر اتفاقاتی که برایم افتاده و دیدن آن چیزهایی که در فضای حوزه با آن ها رو به رو شده ام، به این نکته پی برده ام که تدریج معجزه می کند!
بسیاری از کار هایی که دوست داریم انجام دهیم و تا حدودی هم بزرگ به نظر می رسند، با برنامه ریزی و تقسیم آن کار به بخش های خیلی کوچک و استقامت در تداوم آن، در مدت زمان مشخصی به پایان می رسد. جالب تر این جاست که اگر به این نحو عمل نکردیم، باید کلاً قید آن کار را بزنیم، چون آن را انجام نخواهیم داد!
واضح ترین مثال برای این مسئله، مطالعه ی کتاب است. فهمیده ام که برای خواندن کتاب های بزرگ، باید وقت های کوچک بگذارم. ولی البته زیاد!
اگر خدا بخواهد، می خواهم شبی ده دقیقه کتاب بخوانم. کتاب های بزرگی که همیشه قصد خواندنشان را داشته ام.
در اعمال عبادی و ورزشی و ... هم این نکته برقرار است. 10 دقیقه ورزش روزانه، بهتر از هفته ای یک برنامه ی سنگین است. روزی چند صفحه قرآن خواندن، به مراتب از ختم قرآن در مناسبت های خاص برتر است.
ان شاء الله که بتوانم به این یافته ام، عمل کنم.
