تولید ملی

1. قطعاً همه وظیفه دارند، ولی فرق است بین وظیفه ی من مصرف کننده، با تولید کننده و دولت.
راه اصلاح، منحصر است در عمل به وظیفه ی همه ی اعضای این مثلث، ولی هر عضو، وظیفه ای دارد مستقل از دو دیگری.
2. وظیفه ی مصرف کننده، مصرف تولید ملی است. این جمله مطلق است و تنها قیدی که دارد، مربوط به زمانی است که در موردی، تولید ملی وجود نداشته باشد. 

✅ می گویند: تولید داخلی با کیفیت تولید بشود، ما هم مصرف می کنیم.

پاسخ این است که خسته نباشید! هنر این است که در این شرایط که کشور، نیاز به این اقدام ما دارد، دست به کار شویم. و گرنه در شرایطی که تولید داخلی کیفیت بهتری دارد، فقط آن هایی سراغ کالای با کیفیت کمتر ولی تولید خارجی می روند که دارای سفاهت اقتصادی باشند و دل باخته ی فرهنگ خارجی باشند و ذره ای عرق ملی نداشته باشند.
ضمناً همان طور که در مقدمه ی اول گذشت، وظیفه ی ما خرید و وظیفه ی تولید کننده، افزایش کیفیت است.

✅ می گویند: ما آن قدر پول نداریم که جنس ارزان یا بی کیفیت بخریم.

پاسخ: اگر هر کسی فقط به منافع شخصی جلوی چشم خود بنگرد، هیچ وقت کشور پیشرفت نخواهد کرد. اگر با دور اندیشی به این موضوع توجه شود، خواهیم فهمید که حتی برای نفع شخصی مداوم و پایدار، لازم است به اقتصاد داخلی کمک کنیم و راه کمک منحصر است در مصرف تولید ملی.

✅ می گویند: همه چیز که تولید داخلی ندارد. بعضی چیزها را ناچاریم خرید خارجی کنیم.

پاسخ: هیچ وقت انتظار تغییر دفعی و سخت نداریم. باید کم کم عادت کنیم.
لازمه ی این عادت این است که ابتدا در درون خود تغییر ایجاد کنیم و "میل واقعی" برای خرید کالای داخلی داشته باشیم و اگر هم خرید کالای خارجی انجام دادیم، حس بدی داشته باشیم. این شروع خوبی است.
در گام بعدی، از چیزهای کوچک اطراف خودمان شروع کنیم و نه لزوماً کالاهای بزرگ. قبول کنید که دیگر خرید آدامس و خودکار و نوشابه و در گام بعدی لوازم التحریر و لوازم بهداشتی و... چندان دشواری ندارد. کافی است بخواهیم. کم کم عادت می کنیم به پیشرفت در این مسائل.

️بیایید با هم شروع کنیم...آینده را با تصمیم خودمان زیبا کنیم️

#تبیین
#دغدغه