عجیب در گیر و دار زنده بودن افتاده ایم و از زندگی باز مانده ایم. کتاب زندگی را هم رها کرده ایم. برفرض هم اگر آن را بخوانیم، صرفاً می خوانیم! اگر به آن توجه کنیم، بخش بخشش می کنیم و تکه تکه تا قشنگ جزو "الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِین"َ باشیم.
دقت کرده اید؟!...
قرآن که می خوانیم، ناخودآگاه، آیات مربوط به مومنین و بهشتیان را خطاب به خودمان می دانیم و آیات مربوط به کفار و جهنمیان را نامربوط به خود. این گونه بخش زیادی از قرآن را از محضر جنابمان دور می دانیم و نعوذ بالله، بی فایده!
حال آن که تک تک آیه های کلام الله، برای هدایت ماست. از کجا می دانیم که ما جزو کافران نیستیم؟!...
کافر یعنی پوشاننده، یعنی ناسپاس. اگر ایمان دارای مراتب مختلف است، که هست، کفر هم ذو مراتب است. به اصطلاح تشکیکی است. مومن در مقایسه با آنی که مومن تر است، کافر محسوب می شود. دقت کنید!
اگر به این نکته دقت کردیم، آیات عذاب، آیات جهنم و آیات کفار، برایمان رنگ دیگری پیدا می کند. بیش از پیش رویمان اثر می گذارد. ان شاء الله.
#تبیین
